DRAGEN. DOORGAAN. IK DOE HET ZELF.

DRAGEN. DOORGAAN. IK DOE HET ZELF.

Drie mensen zitten samen binnen, twee mannen en één vrouw, en lijken een gesprek te voeren. Ze zitten in een rustgevende, natuurlijke omgeving.

Bas zijn dagen zijn vol. Vergaderingen, verantwoordelijkheden, mensen die iets van hem nodig hebben. Hij probeert overeind te blijven: professioneel, beschikbaar, stabiel. Maar diep vanbinnen voelt hij iets anders.

Hij is moe. Niet alleen lichamelijk, maar ook mentaal. Zijn hoofd staat nooit stil. Zijn lijf voelt gespannen, alsof het al te lang op scherp staat. En ergens weet hij: zo wil ik het niet blijven doen.

Niet zeiken, maar pellen!

Bas is een man met een missie. Gedreven. Loyaal. Altijd op tijd. Altijd verantwoordelijk. In zijn werk is hij een stabiele kracht. Thuis is hij er voor zijn partner, de kids, zijn omgeving. Hij doet het goed, want half werk, dat is niets voor hem.

Maar vanbinnen wordt het zwaar.

Hij zegt overal “ja” tegen. Uit enthousiasme, omdat hij het aankan en het wil laten zien. Uit betrokkenheid. Uit een diep geworteld moreel kompas dat zegt: als ik iets doe, dan doe ik het goed. Maar datzelfde kompas maakt ook dat hij zichzelf voorbijloopt. Geen rust meer in zijn hoofd. Zijn lichaam staat altijd aan. En zijn energie? Die raakt op.

Er komt een punt waarop hij zich afvraagt:
“Is dit het nou?”
“Waarom voel ik me zo leeg, terwijl ik alles heb?”

Hij probeert het zelf op te lossen. Want dat is hoe hij het altijd heeft gedaan. Maar dat werkt nu niet meer. De druk wordt groter. De verbinding met zichzelf en met anderen wordt dunner. Zijn sociale masker blijft op, maar vanbinnen is hij moe. Kortaf. Frustratie sluipt naar binnen. Thuis, in zijn sport én op werk.

Doorrammen en kop in het zand!

Hij blijft gaan. Oplossingsgericht. Sterk. Maar ondertussen zegt zijn lichaam iets anders.

Sporten? Het geeft hem energie, maar steeds vaker ook pijntjes, blessures, overbelasting.
Carrière? Hij draait zijn taken, maar mist de scherpte. Zijn vuurtje dooft langzaam.
Thuis? Hij is er fysiek wel, maar voelt zich niet écht aanwezig. Kort lontje. Snel geïrriteerd. Hij is zichzelf kwijt.

Hij probeert het te negeren. Want stoppen voelt als zwakte.
Maar wat als het juist krachtig is om te luisteren?

Waar is hij mee bezig?

Tijd voor een andere aanpak. Breek uit je eigen patroon.

Breathe and let Go: ontdek wat jij nodig hebt.

Een 7-daagse retreat waar je mag landen in je lijf, tot rust komt in je hoofd en ruimte maakt voor wat er écht toe doet. We combineren ademwerk, lichaamsgerichte oefeningen, natuur, 1-op-1 coaching en groepsdynamiek in een modulair programma dat zich aanpast aan de energie van de groep. Van kennismaken tot verdieping, van loslaten tot verbinden. Alles in jouw tempo.

Wat je kunt verwachten

✔️ Meer rust in je hoofd en ontspanning in je lijf
✔️ Dieper slapen en uitgerust wakker worden
✔️ Zelfinzicht en helderheid over wat je voelt en wilt
✔️ Herstel van verbinding, met jezelf én anderen
✔️ Nieuwe energie, focus en richting
✔️ Tools om je balans te behouden, ook thuis

Geen zweverig gedoe, maar praktische verdieping, veilige begeleiding en blijvend resultaat.

De kracht van loslaten.



Opladen.

Gezond zijn.

Twee mannen in een opblaasbad buiten, een zit in het water terwijl de andere toekijkt.
Neonlijnillustratie van een vrouwenhoofd in profiel met bladeren en vogels die uit haar neus vliegen op een groene achtergrond.